
RTG (nazywane również „prześwietleniem”) kręgosłupa jest badaniem obrazowym, które pozwala lekarzowi ocenić stan poszczególnych odcinków kręgosłupa. Metodę wykorzystuje się podczas diagnozowania np. wad postawy, zmian zapalnych czy zwyrodnieniowych, a także w przypadku urazów i bóli kręgosłupa. Badanie pozwala wykluczyć lub zdiagnozować chorobę, a następnie rozpocząć odpowiednie leczenie. Badanie RTG wykorzystuje wiązkę promieniowania rentgenowskiego. Jako wynik otrzymujemy zdjęcie RTG kręgosłupa. Badanie wymaga skierowania od lekarza.
Umów się na wizytę
32 459 15 (prywatnie) 32 459 10 10 (NFZ)
- ALERGOLOG
- DERMATOLOG
- CHIRURG
- CHIRURG NACZYNIOWY
- DIABETOLOG
- DIETETYK
- ENDOKRYNOLOG
- GABINET ZABIEGOWY
- GINEKOLOG
- KARDIOLOG
- LARYNGOLOG
- LEKARZ RODZINNY
- MEDYCYNA PRACY
- NEFROLOG
- NEUROLOG
- OKULISTA
- ORTODONTA
- ORTOPEDA
- PEDIATRA
- POŁOŻNA
- PORADNIA CHORÓB WEWNĘTRZNYCH
- PRACOWNIA RTG
- PRACOWNIA USG
- PSYCHIATRA
- REUMATOLOG
- UROLOG
RTG (nazywane również „prześwietleniem”) kręgosłupa jest badaniem obrazowym, które pozwala lekarzowi ocenić stan poszczególnych odcinków kręgosłupa.
Metodę wykorzystuje się podczas diagnozowania np. wad postawy, zmian zapalnych czy zwyrodnieniowych, a także w przypadku urazów i bóli kręgosłupa.
Badanie pozwala wykluczyć lub zdiagnozować chorobę, a następnie rozpocząć odpowiednie leczenie.
Badanie RTG wykorzystuje wiązkę promieniowania rentgenowskiego. Jako wynik otrzymujemy zdjęcie RTG kręgosłupa.
Badanie wymaga skierowania od lekarza.
Rodzaje RTG kręgosłupa
W zależności od charakteru dolegliwości wykonuje się badania rentgenowskie różnych odcinków kręgosłupa: lędźwiowo-krzyżowego, piersiowego i szyjnego.
W trakcie badań pacjent przyjmuje, zgodnie z instrukcją prowadzącego, różne pozycje (tzw. projekcje) – tak, aby obraz badanego odcinka kręgosłupa był jak najbardziej precyzyjny i pozwalał na uzyskanie istotnych informacji o stanie zdrowia.
Wskazaniem do RTG kręgosłupa
…są wady postawy (badanie pozwala na ocenę stopnia ich nasilenia) oraz podejrzenie zmian zapalnych czy zwyrodnieniowych. Rentgen można wykonać również po urazie kręgosłupa – prześwietlenie pozwala ocenić, czy nie doszło złamań, zwichnięcia czy przemieszczenia kręgów. RTG kręgosłupa pozwala wykazać także anomalie rozwojowe. Innym wskazaniem do wykonania badania jest dotkliwy ból w obrębie kręgosłupa.
Jak się przygotować?
Badanie RTG kręgosłupa w zasadzie nie wymaga specjalnego przygotowania. Wyjątkiem pod tym względem jest badanie odcinka lędźwiowo-krzyżowego (to część kręgosłupa, która znajduje się między żebrami a miednicą). Jeżeli mamy skierowanie z takim właśnie wskazaniem, powinniśmy zadbać o oczyszczenie jelit z mas kałowych i gazów, które mogą wpływać na nieczytelność RTG kręgosłupa. Do tego potrzebna jest zmiana (1-2 dni przed badaniem) diety na lekkostrawną oraz korzystanie ze środków eliminujących wzdęcia. Ponadto na badanie należy zgłosić się na czczo (zachować „post ścisły” co najmniej 6-8 godzin przed badaniem). Pacjentom, którzy borykają się z zaparciami zaleca się, aby w dniu poprzedzającym badanie skorzystali ze środków farmakologicznych ułatwiających wypróżnianie.
Przebieg badania RTG kręgosłupa
Prześwietlenie kręgosłupa jest bezbolesne, a badanie trwa zaledwie kilka minut.
Prowadzący wskazuje pacjentowi pozycję, jaką należy przyjąć, aby zdjęcie RTG było prawidłowe, zgodne ze skierowaniem. W trakcie badania pacjent nie może poruszać się, konieczne jest też wstrzymanie oddechu. Zdjęcia RTG kręgosłupa najczęściej wykonuje się w tzw. projekcjach. Oznaczają one sposób rzutowania promieni przechodzących przez badaną część ciała na powierzchnię detektora promieniowania.
Nowoczesne aparaty RTG korzystają z techniki cyfrowej – wykonane zdjęcia uzyskiwane są w formie elektronicznej, a następnie zgrywane na płytę CD/DVD – dzięki temu lekarz prowadzący może obejrzeć wyniki na komputerze.
Bezpieczeństwo badania
Współczesna aparatura wykorzystywana podczas diagnostyki emituje minimalne ilości promieniowania rentgenowskiego, dzięki czemu badanie jest bezpieczne dla zdrowia pacjenta. Należy jednak zaznaczyć, że promieniowanie nie pozostaje całkowicie obojętne dla organizmu – dlatego powinno być wykonywane niezbyt często i jedynie w uzasadnionych medycznie sytuacjach. Właśnie z tego powodu wymagane jest skierowanie od lekarza, który oceni zasadność badania.
Praktycznie nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do badania RTG. Decyzja odnośnie do tego, czy je wykonać należy do lekarza. Każde badanie można przeprowadzić w sytuacji zagrożenia życia – jeżeli może ono wpłynąć na zmianę leczenia. Istnieją jednak przeciwwskazania względne – należy do nich m.in. ciąża. Dlatego pacjentka, jeśli nie ma absolutnej pewności, że nie jest w ciąży, przed udaniem się na badanie powinna wykonać test ciążowy. Względnym przeciwwskazaniem do RTG jest również bardzo młody wiek pacjenta oraz faktyczny brak możliwości zmiany leczenia w zależności od wyniku badania (czyli sytuacja, w której RTG praktycznie nic nie wniesie do leczenia).
Co wykrywa RTG kręgosłupa?
Badanie rentgenowskie pozwala uwidocznić wiele patologicznych zmian w obrębie kręgosłupa – na przykład złamania, dyskopatię, rotację kręgów, zmiany zwyrodnieniowe czy stany zapalne. Prześwietlenie jest pomocne w diagnozie (stwierdzeniu lub wykluczeniu) takich schorzeń jak:
wady postawy,
zmiany przeciążeniowe,
zmiany zwyrodnieniowe w stawach międzykręgowych,
nowotwory kręgosłupa (pierwotne i przerzuty).
RTG kręgosłupa wykonać można w pracowni radiologicznej.
Komunikat: Ochrona danych osobowych
Zabieg "strzelającego palca"
Kaszaki - przyczyny występowania, leczenie
Choroby rogówki oka
Hiperglikemia - nadmiar cukru we krwi
Depresja - choroba duszy i ciała
Grypa - przyczyny, objawy, leczenie
Zaburzenia snu - bezsenność
Haluksy - zapobieganie, leczenie
Stłuszczenie wątroby
Zatorowość płucna
Badanie dna oka
Zabieg stulejki z użyciem staplera
Choroba Gravesa-Basedowa
Światłowstręt
* Powyższy materiał ma charakter informacyjno-edukacyjny i nie może zastąpić konsultacji medycznych. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów chorobowych, a także przed zastosowaniem opisanych powyżej metod i produktów, należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem i/lub zasięgnąć opinii odpowiedniego specjalisty. Każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnej oceny, której powinien dokonać lekarz dysponujący specjalistyczną wiedzą, doświadczeniem i wynikami badań konkretnego pacjenta.