
Zapalenie spojówek jest jednym z najczęstszych schorzeń dotyczących oczu. Pojawia się w obrębie spojówki, czyli błony śluzowej oka, wyścielającej wewnętrzną stronę powieki oraz powierzchnię gałki ocznej. Może mieć ono charakter infekcyjny (wirusowy, bakteryjny, grzybiczny) lub nieinfekcyjny. Zapalenie spojówek leczy okulista.
Zapalenie spojówek jest jednym z najczęstszych schorzeń dotyczących oczu. Pojawia się w obrębie spojówki, czyli błony śluzowej oka, wyścielającej wewnętrzną stronę powieki oraz powierzchnię gałki ocznej. Może mieć ono charakter infekcyjny (wirusowy, bakteryjny, grzybiczny) lub nieinfekcyjny. Zapalenie spojówek leczy okulista.
Istnieje wiele możliwych powodów zapalenia spojówek. W przypadku zapalenia infekcyjnego bezpośrednia przyczyna choroby zwykle jest banalna – to przecieranie oczu brudnymi rękami. W ten sposób do spojówek przenoszone są chorobotwórcze drobnoustroje. Z kolei nieinfekcyjna postać zapalenia spojówek może być wywołana podrażnieniem oczu alergenami (np. pyłkami roślin), chemikaliami, ostrym światłem lub dymem papierosowym.
Objawy zapalenia spojówek
Do objawów zapalenia spojówek należą głównie światłowstręt, pieczenie i świąd w obrębie oczu, nadmierne łzawienie, obrzęk powiek, a także bardzo charakterystyczne w tym przypadku zaczerwienienie (przekrwienie) spojówek. W przypadku zapalenia na tle bakteryjnym pojawia się także ropna wydzielina.
Podstawą do podstawienia diagnozy zapalenia spojówek jest badanie okulistyczne. W przypadku obecności ropnej wydzieliny lekarz może również uznać za wskazane przeprowadzenia jej badania mikrobiologicznego.
Infekcyjne zapalenia spojówek
W zależności od czynnika wywołującego, wyodrębnia się różne typy infekcyjnego zapalenia spojówek.
Wirusowe. Schorzenie to występuje zwykle samoistnie, ale może też współistnieć z innymi zakażeniami wirusowymi. Przyczyną zakażenia jest przeniesienie na powiekę wirusów znajdujących się na przedmiotach, z którymi chory miał styczność – najczęściej poprzez dotykanie oczu rękami. Do zakażenia dochodzi również na skutek nieprzestrzegania podstawowych zasad higieny, np. używania tych samych ręczników, co osoba zakażona. Oprócz charakterystycznego zaczerwienienia spojówek, czasem obserwuje się powiększenie węzłów chłonnych okolicy szyi. Zazwyczaj przebieg tego zakażenia jest łagodny i ustępuje ono samoistnie po ok. 2-3 tygodniach.
Zdarza się, że stan zapalny spojówek towarzyszy wirusowym infekcjom górnych dróg oddechowych, która pojawiają się w okresie jesienno-zimowym. Wówczas towarzyszą mu objawy typowe tamtych infekcji – m.in. gorączka, ból gardła.
Bakteryjne. Jak wskazuje nazwa, zakażenie to wywoływane jest przez bakterie, najczęściej gronkowce, czy paciorkowce. Poza wymienionymi wyżej objawami, typowe jest w tym przypadku pojawienie się ropnej wydzieliny, która skleja rzęsy i brzegi powiek (szczególnie po przebudzeniu). Podobnie jak w wirusowym zapaleniu spojówek, do infekcji dochodzi zwykle na skutek przeniesienia drobnoustrojów (bakterii) przez brudne ręce.
Bakteryjne zapalenie spojówek może mieć charakter ostry lub przewlekły. Ostre zapalenie spojówek zaczyna się (nagle) w jednym oku, a po paru dniach stan zapalny obejmuje także drugie oko. Powieki są wtedy obrzęknięte i stwarzają wrażenie opadania.
W zapaleniu przewlekłym objawy te są mniej nasilone niż w zapaleniu ostrym. Ze względu na mniejszy ropotok, na brzegach powiek oraz na rzęsach pojawiają się łuseczki, będące wysuszoną wydzieliną ropną.
Bakteryjne zapalenie spojówek wymaga konsultacji z lekarzem.
Leczenie
Dobór odpowiedniej metody leczenia zapalenia spojówek zależy od przyczyny (typu) schorzenia oraz stopnia nasilenia objawów. W sytuacji, gdy objawy są słabe, wystarczające bywa miejscowe stosowanie kropli do oczu lub wykorzystywanie domowych sposobów – jak np. przemywanie oczu naparem z rumianku. Jednakże w ostrzejszych postaciach choroby konieczne jest stosowanie – zaordynowanego przez okulistę – leczenia przyczynowego, czyli na przykład antybiotyków w bakteryjnym zapaleniu spojówek lub leków przeciwalergicznych w alergicznym zapaleniu spojówek. Czas terapii jest uzależniony od etapu choroby oraz jej przyczyn.
* Powyższy materiał ma charakter informacyjno-edukacyjny i nie może zastąpić konsultacji medycznych. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów chorobowych, a także przed zastosowaniem opisanych powyżej metod i produktów, należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem i/lub zasięgnąć opinii odpowiedniego specjalisty. Każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnej oceny, której powinien dokonać lekarz dysponujący specjalistyczną wiedzą, doświadczeniem i wynikami badań konkretnego pacjenta.