Zaćma, zwana również kataraktą, to zmętnienie (naturalnie przejrzystej) soczewki, którą mamy w oku. Najczęściej występującą postacią jest zaćma starcza.
To proces, postępujący wraz z wiekiem – soczewka traci elastyczność, następnie dochodzi do postępującego jej zmętnienia. Choroba bywa nabyta lub wrodzona. Nieleczona zaćma może prowadzić do ślepoty.
Umów się na wizytę
32 459 15 (prywatnie) 32 459 10 10 (NFZ)
- ALERGOLOG
- DERMATOLOG
- CHIRURG
- CHIRURG NACZYNIOWY
- DIABETOLOG
- DIETETYK
- ENDOKRYNOLOG
- GABINET ZABIEGOWY
- GINEKOLOG
- KARDIOLOG
- LARYNGOLOG
- LEKARZ RODZINNY
- MEDYCYNA PRACY
- NEFROLOG
- NEUROLOG
- OKULISTA
- ORTODONTA
- ORTOPEDA
- PEDIATRA
- POŁOŻNA
- PORADNIA CHORÓB WEWNĘTRZNYCH
- PRACOWNIA RTG
- PRACOWNIA USG
- PSYCHIATRA
- REUMATOLOG
- UROLOG
Zaćma, zwana również kataraktą, to zmętnienie (naturalnie przejrzystej) soczewki, którą mamy w oku. Najczęściej występującą postacią jest zaćma starcza. To proces, postępujący wraz z wiekiem – soczewka traci elastyczność, następnie dochodzi do postępującego jej zmętnienia. Choroba bywa nabyta lub wrodzona. Nieleczona zaćma może prowadzić do ślepoty.
Ryzyko zachorowania na zaćmę rośnie wraz z wiekiem. Główną przyczyną choroby jest starzenie się oraz towarzyszące temu zaburzenia metaboliczne. Zaćma może również występować u młodszych osób, które zmagają się na przykład z krótkowzrocznością albo cukrzycą.
Zaćma starcza
W przebiegu zaćmy starczej dochodzi do obniżenia ostrości wzroku (zarówno z bliska, jak i z daleka), której nie da się skorygować odpowiednio dobranymi szkłami okularowymi.
Wraz z wiekiem soczewka traci swą przejrzystość. W efekcie przepuszcza do oka mniej światła, co pacjent odczuwa, jako obniżenie ostrości wzroku, zmniejszenie nasycenia barw i kontrastu. Obraz widziany przez chorego staje się mętny, niewyraźny. W zależności od typu zaćmy, może on również zgłaszać inne objawy zaburzenia widzenia (np. oślepienie przez jaskrawe światło – jak reflektory nadjeżdżających samochodów). Zaćma powoduje też szybkie męczenie się oczu, problemy z oceną odległości czy poruszaniem się, zaburzenia widzenia kolorów.
Zaćmę można nieraz u chorego zaobserwować „gołym okiem” – widoczne są zmiany koloru źrenicy z czarnego na szarobiały (dzieje się tak na skutek zmętnienia soczewki). Oczywiście prawidłową diagnozę określić może tylko lekarz okulista.
Katarakta starcza przybiera różne postacie (zaćma jądrowa, korowa, czy podtorebkowa tylna), które różnią się lokalizacją zmętnień soczewki oraz rodzajem upośledzenia widzenia. Zmiany chorobowe mogą wystąpić w jednym lub obu oczach.
Zaćma wrodzona
Katarakta wrodzona to dolegliwość, która dotyka dziecko od urodzenia, lub też rozwija się w pierwszych latach życia. Dolegliwość może wynikać z nieprawidłowości w rozwoju oka w pierwszych miesiącach życia płodowego. Przyczyną bywają choroby matki w okresie ciąży, głównie zakażenia wirusowe. Schorzenie może być również uwarunkowane genetycznie i występować dziedzicznie.
Jak rozpoznać zaćmę wrodzoną? Niepokojącym sygnałem, który powinien skłonić rodziców do wizyty u specjalisty może być np. występujący u dziecka oczopląs. Badanie specjalistyczne powinno się także rozważyć, jeśli zauważymy odruch polegający na tendencji do częstego uciskania oka piąstką lub paluszkami, lub też maluch porusza się źle, nie poznaje swego otoczenia i przykłada różne przedmioty do oczu, aby móc się im lepiej przyjrzeć. Objawy te oczywiście mogą również wskazywać na inne problemy ze wzrokiem dziecka. Zaćmy wrodzone mogą z biegiem lat powiększać się i czasem ujawniają się dopiero w wieku szkolnym.
Operacja zaćmy
Powszechnie stosowaną metodą leczenia zaćmy jest chirurgiczny zabieg usunięcia zmętniałej soczewki i zastąpienie jej sztuczną soczewką wewnątrzgałkową. Postęp medycyny sprawił, że dla większości pacjentów jest to krótki zabieg ambulatoryjny, w czasie którego odczuwa się bardzo mały dyskomfort. Obecny poziom zaawansowania technik chirurgicznych pozwala na uzyskanie po zabiegu jakości widzenia niejednokrotnie lepszej niż przed zmętnieniem soczewki.
W trakcie trwającego od kilkunastu do kilkudziesięciu minut zabiegu (przeprowadzanego w znieczuleniu miejscowym) lekarz rozbija, a następnie wyjmuje soczewkę oka na zewnątrz przez ok. 2-3 milimetrowe nacięcie. Chorą soczewkę oka rozbija się (ultradźwiękami lub laserem) bez naruszenia tylnej torebki soczewki – w ten element budowy oka wprowadza się soczewkę o odpowiednio dobranych parametrach optycznych. Mogą to być soczewki jednoogniskowe (zapewniają dobre widzenie w dal, ale wymagają noszenia okularów do patrzenia z bliska) lub wieloogniskowe (pozwalają na dobre widzenie zarówno z odległości, jak i z bliska).
Bezpośrednio po zabiegu pacjent przez kilka godzin pozostaje w placówce medycznej, a po kontroli pod opieką osoby towarzyszącej udaje się do domu. Pacjent od razu widzi na operowane oko – choć do ustabilizowania się widzenia potrzeba jeszcze pewnego czasu (ok. trzech miesięcy).
Zabieg chirurgiczny – jeśli w ocenie lekarza jest potrzebny – powinien być przeprowadzony jak najwcześniej, bowiem ryzyko powikłań operacyjnych wzrasta wraz z rozwojem zaćmy.
Zgłoś się do okulisty
Regularne wizyty w gabinecie okulistycznym, zwłaszcza w przypadku pogorszenia widzenia, umożliwiają szybkie zdiagnozowanie zaćmy i dobranie odpowiedniego leczenia.
Leczenie środkami przeciwkataraktowymii (aplikuje się je do gałek ocznych w postaci kropli) możliwe jest w przypadku początkowego stadium choroby. W późniejszym okresie konieczna jest ingerencja chirurgiczna.
Komunikat: Ochrona danych osobowych
Zabieg "strzelającego palca"
Kaszaki - przyczyny występowania, leczenie
Choroby rogówki oka
Hiperglikemia - nadmiar cukru we krwi
Depresja - choroba duszy i ciała
Grypa - przyczyny, objawy, leczenie
Zaburzenia snu - bezsenność
Haluksy - zapobieganie, leczenie
Stłuszczenie wątroby
Zatorowość płucna
Badanie dna oka
Zabieg stulejki z użyciem staplera
Choroba Gravesa-Basedowa
Światłowstręt
Komunikat: Ochrona danych osobowych
KOMUNIKAT Ochrona danych osobowych. Z przykrością informujemy, że nasz kontrahent ALAB laboratoria sp. z o.o.
Zabieg “strzelającego palca”
„Palec strzelający” (wobec schorzenia używane bywają również inne, podobnie brzmiące nazwy) oznacza zapalenie pochewki otaczającej
Kaszaki – przyczyny występowania, leczenie
Kaszak powstaje, gdy złuszczające się komórki naskórka blokują kanalik wyprowadzający gruczołu łojowego. W efekcie łój
Choroby rogówki oka
Rogówka oka to przejrzysta, lekko zakrzywiona blaszka, która tworzy przednią ścianę gałki ocznej. Jej zadaniem
Hiperglikemia – nadmiar cukru we krwi
Hiperglikemia („przecukrzenie”) oznacza nadmiernie wysoki poziom cukru we krwi. Często bywa pierwszym sygnałem ostrzegawczym przed
Depresja – choroba duszy i ciała
Na depresję cierpi około półtora miliona Polaków (zapewne odsetek ten jest wyższy, ponieważ statystyki zaniża
Grypa – przyczyny, objawy, leczenie
Grypa to zespół objawów klinicznych związanych z ostrym zakażeniem układu oddechowego, wywołanym przez wirusa grypy.
Zaburzenia snu – bezsenność
Organizm funkcjonuje według wskazań swego „zegara biologicznego”, który określa między innymi rytm przeplatających się faz
Haluksy – zapobieganie, leczenie
Koślawość palucha (łac.: hallux valgus, czyli potocznie: haluks) to często występująca deformacja stopy. Dotyka głównie
* Powyższy materiał ma charakter informacyjno-edukacyjny i nie może zastąpić konsultacji medycznych. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów chorobowych, a także przed zastosowaniem opisanych powyżej metod i produktów, należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem i/lub zasięgnąć opinii odpowiedniego specjalisty. Każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnej oceny, której powinien dokonać lekarz dysponujący specjalistyczną wiedzą, doświadczeniem i wynikami badań konkretnego pacjenta.