
RTG klatki piersiowej należy do najczęściej stosowanych badań obrazowych. Dzięki zastosowaniu wiązki promieni w nieinwazyjny sposób może zostać zbadane serce, płuca, drogi oddechowe, naczynia, kości klatki piersiowej, fragmenty kręgosłupa. Badanie RTG klatki piersiowej (potocznie nazywane: prześwietleniem) stosowane bywa do diagnozowania przyczyn duszności, uporczywego kaszlu, bólu w klatce piersiowej, a także do monitorowania leczenia chorób płuc.

Badanie RTG polega na naświetlaniu wybranego rejonu ciała wiązką promieni rentgenowskich. Promienie te wytwarzane są przez urządzenie zwane lampą rentgenowską i przenikają one częściowo przez ciało pacjenta, a następnie padają na tzw. błonę rentgenowską, która jest rodzajem błony fotograficznej czułej na promienie RTG. Obraz tworzy się, ponieważ różne tkanki w różnym stopniu pochłaniają promienie rentgenowskie (zwane również promieniami X). Dzięki nim prześwietlić można praktycznie każdą część ciała.

Wilhelm Röntgen. Promieniowanie rentgenowskie było obiektem badań wielu naukowców, a jego nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego naukowca Wilhelma Röntgena, który w 1895 roku po raz pierwszy publicznie ogłosił fakt jego istnienia, proponując nazwę promieniowania X. Dziś obie nazwy są powszechnie funkcjonujące, a Wilhelm Röntgen otrzymał w 1901 roku za swoje odkrycie nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki.