Neuropatia cukrzycowa należy do najczęstszych powikłań cukrzycy. Występuje w obu jej typach. Neuropatia może również powstać z przyczyn niezwiązanych z cukrzycą – np. w wyniku nadużywania alkoholu, w przebiegu chorób nowotworowych czy neurologicznych. Przyczyną neuropatii cukrzycowej jest nadmierne stężenie glukozy we krwi, w wyniku którego pojawiają się patologiczne zmiany w nerwach – zanik osłonek nerwów (demielinizacja) czy zmiany w samych włóknach nerwowych.
Umów się na wizytę
32 459 15 (prywatnie) 32 459 10 10 (NFZ)
- ALERGOLOG
- DERMATOLOG
- CHIRURG
- CHIRURG NACZYNIOWY
- DIABETOLOG
- DIETETYK
- ENDOKRYNOLOG
- GABINET ZABIEGOWY
- GINEKOLOG
- KARDIOLOG
- LARYNGOLOG
- LEKARZ RODZINNY
- MEDYCYNA PRACY
- NEFROLOG
- NEUROLOG
- OKULISTA
- ORTODONTA
- ORTOPEDA
- PEDIATRA
- POŁOŻNA
- PORADNIA CHORÓB WEWNĘTRZNYCH
- PRACOWNIA RTG
- PRACOWNIA USG
- PSYCHIATRA
- REUMATOLOG
- UROLOG
Neuropatia cukrzycowa należy do najczęstszych powikłań cukrzycy. Występuje w obu jej typach.
Neuropatia może również powstać z przyczyn niezwiązanych z cukrzycą – np. w wyniku nadużywania alkoholu, w przebiegu chorób nowotworowych czy neurologicznych.
Przyczyną neuropatii cukrzycowej jest nadmierne stężenie glukozy we krwi, w wyniku którego pojawiają się patologiczne zmiany w nerwach – zanik osłonek nerwów (demielinizacja) czy zmiany w samych włóknach nerwowych.
Neuropatia cukrzycowa może obejmować różne typy włókien nerwowych i tym samym wywoływać różne objawy.
Neuropatia czuciowa
…osłabia nerwy obwodowe znajdujące się w skórze i mięśniach. Nerwy te umożliwiają czucie dotyku, bólu, temperatury – a więc to, co warunkuje prawidłowe wykonanie codziennych czynności, a także bezpieczeństwo. Najbardziej groźne są zaburzenia odczuwania bólu, bo chory często nie wie, że się skaleczył czy otarł skórę. Problem pogłębia fakt, iż cukrzyca utrudnia gojenie się ran, tym samym sprzyja zakażeniom.
Chorzy doświadczający neuropatii czuciowej w początkowej fazie choroby odczuwają silne mrowienie w stopach albo w dłoniach. Zdarzają się też bóle mięśni nóg i rąk – o różnym czasie trwania i natężeniu. Dodatkowo mogą występować skurcze. Objawy zwykle nasilają się w nocy, po położeniu się do łóżka.
Neuropatia autonomiczna
…niszczy nerwy organów funkcjonujących autonomicznie, czyli niezależnie od naszej woli. To bardzo niebezpieczna postać schorzenia. Atakuje nerwy, których prawidłowa czynność zapewnia właściwe funkcjonowanie serca, przewodu pokarmowego i innych narządów wewnętrznych. Czyli prowadzi do dysfunkcji organów odpowiedzialnych za ciśnienie krwi, przyjmowanie i trawienie pokarmów, odpowiednie (do temperatury) nawilżenie skóry oraz odżywienie tkanek.
Neuropatia układu sercowo-naczyniowego objawia się zaburzeniami częstotliwości rytmu serca – nie przyspiesza ono podczas wysiłku i nie zwalnia w trakcie odpoczynku. Brak adaptacji rytmu serca do zmian obciążeń jest niezwykle groźny i może prowadzić do nagłej śmierci.
Zaburzenia unerwienia serca pociągają za sobą brak typowych dolegliwości bólowych podczas niedokrwienia mięśnia sercowego, co utrudnia rozpoznanie zawału serca.
Neuropatia układu naczyniowego jest przyczyną zaburzeń rozkurczu naczyń krwionośnych w odpowiedzi na różne bodźce.
Neuropatia przewodu pokarmowego powoduje zaburzenia w obrębie przełyku, żołądka, jelit i pęcherzyka żółciowego. Choroba nie ma tak groźnych następstw, jak neuropatia układu sercowo-naczyniowego, nie mniej jednak może być przyczyną przykrych dolegliwości. Do charakterystycznych objawów należą zaparcia i/lub biegunki. Gdy choroba atakuje przełyk, dochodzi do zaburzenia połykania i zatrzymywania się pożywienia w gardle. W przypadku uszkodzenia nerwów żołądka występują nudności, wymioty po posiłkach, zbyt szybkie odczuwanie sytości, nawet jadłowstręt – co prowadzi często do niedożywienia. Zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego wywołują zaburzenia opróżniania żołądka i wchłaniania pokarmów z jelit.
Uszkodzenie nerwów może też wpływać na pracę pęcherzyka żółciowego. Wówczas choremu dokuczają wzdęcia po posiłkach, bóle brzucha, pod żebrami, które niekiedy przypominają napady kolki żółciowej.
Dokuczliwym objawem neuropatii autonomicznej przewodu pokarmowego jest biegunka cukrzycowa. Choć nie wywołuje ona bólu, bardzo utrudnia leczenie cukrzycy.
Diagnoza neuropatii przewodu pokarmowego wymaga wykluczenia innych chorób odpowiedzialnych za wymienione wyżej objawy. Podstawowymi badaniami wykonywanymi w ramach diagnostyki są: gastroskopia (endoskopowe badanie przełyku i żołądka) i czasem kolonoskopia (endoskopowe badanie jelita grubego).
Neuropatia układu moczowo-płciowego obejmuje zaburzenia czynności pęcherza moczowego oraz funkcji seksualnych (erekcji). Chory nie czuje, że jego pęcherz jest pełny i powinien oddać mocz. W efekcie dochodzi do kłopotliwego, czasem upokarzającego nietrzymania moczu lub groźnego dla zdrowia jego zalegania w pęcherzu – co z kolei prowadzi do infekcji. W celu wykrycia tych zaburzeń należy wykonać badania urologiczne.
Rozwój neuropatii
Neuropatia cukrzycowa początkowo może nie dawać żadnych objawów i zdiagnozować mogą ją tylko specjalne badania czynności włókien nerwowych.
Charakterystycznym objawem w początkowej fazie choroby bywa mrowienie stóp i rąk, a także zmniejszenie wrażliwości czuciowej (na temperaturę, lekki dotyk czy ukłucie). Nieco później pojawia się drętwienie, naprzemienne odczuwanie zimna lub gorąca. Skóra chorego piecze lub swędzi, staje się nadwrażliwa na dotyk, nieprzyjemnie podrażnia ją nawet kołdra czy prześcieradło. Chory ma wrażenie, że stąpa po szorstkim lub ostrym podłożu.
Leczenie, rehabilitacja, zapobieganie
Neuropatia cukrzycowa może prowadzić do wielu poważnych schorzeń, dlatego bezwzględnie wymaga leczenia. Proces chorobowy jest w tym przypadku ściśle uzależniony od stężenia glukozy we krwi, a zatem kluczowym elementem leczenia oraz zapobiegania chorobie jest kontrola metabolicznego wyrównania cukrzycy. Im lepiej kontrolowana (leczona) jest cukrzyca, tym większe są szanse na opóźnienie lub zahamowanie neuropatii. W przypadku chorych na cukrzycę typu 1 ogromny wpływ na zapobieganie uszkodzeniom nerwów obwodowych ma prawidłowa insulinoterapia.
Leczenie cukrzycy prowadzone jest przez specjalistę diabetologa.
Komunikat: Ochrona danych osobowych
Zabieg "strzelającego palca"
Kaszaki - przyczyny występowania, leczenie
Choroby rogówki oka
Hiperglikemia - nadmiar cukru we krwi
Depresja - choroba duszy i ciała
Grypa - przyczyny, objawy, leczenie
Zaburzenia snu - bezsenność
Haluksy - zapobieganie, leczenie
Stłuszczenie wątroby
Zatorowość płucna
Badanie dna oka
Zabieg stulejki z użyciem staplera
Choroba Gravesa-Basedowa
Światłowstręt
Komunikat: Ochrona danych osobowych
KOMUNIKAT Ochrona danych osobowych. Z przykrością informujemy, że nasz kontrahent ALAB laboratoria sp. z o.o.
Zabieg “strzelającego palca”
„Palec strzelający” (wobec schorzenia używane bywają również inne, podobnie brzmiące nazwy) oznacza zapalenie pochewki otaczającej
Kaszaki – przyczyny występowania, leczenie
Kaszak powstaje, gdy złuszczające się komórki naskórka blokują kanalik wyprowadzający gruczołu łojowego. W efekcie łój
Choroby rogówki oka
Rogówka oka to przejrzysta, lekko zakrzywiona blaszka, która tworzy przednią ścianę gałki ocznej. Jej zadaniem
Hiperglikemia – nadmiar cukru we krwi
Hiperglikemia („przecukrzenie”) oznacza nadmiernie wysoki poziom cukru we krwi. Często bywa pierwszym sygnałem ostrzegawczym przed
Depresja – choroba duszy i ciała
Na depresję cierpi około półtora miliona Polaków (zapewne odsetek ten jest wyższy, ponieważ statystyki zaniża
Grypa – przyczyny, objawy, leczenie
Grypa to zespół objawów klinicznych związanych z ostrym zakażeniem układu oddechowego, wywołanym przez wirusa grypy.
Zaburzenia snu – bezsenność
Organizm funkcjonuje według wskazań swego „zegara biologicznego”, który określa między innymi rytm przeplatających się faz
Haluksy – zapobieganie, leczenie
Koślawość palucha (łac.: hallux valgus, czyli potocznie: haluks) to często występująca deformacja stopy. Dotyka głównie
* Powyższy materiał ma charakter informacyjno-edukacyjny i nie może zastąpić konsultacji medycznych. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów chorobowych, a także przed zastosowaniem opisanych powyżej metod i produktów, należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem i/lub zasięgnąć opinii odpowiedniego specjalisty. Każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnej oceny, której powinien dokonać lekarz dysponujący specjalistyczną wiedzą, doświadczeniem i wynikami badań konkretnego pacjenta.