Głuchota starcza (inaczej: starcze upośledzenie słuchu) postępuje bardzo wolno, a początkowe ubytki słuchu zwykle pozostają przez wiele lat niezauważone. Problem związany jest z naturalnymi procesami starzenia – w tym przypadku starzenia się części odbiorczej narządu słuchu. Przyjmuje się, że problemy ze słuchem dotykają co czwartej osoby po przekroczeniu 6. dekady życia. Leczenie schorzenia ma charakter objawowy. Poprawę w tym zakresie mogą przynieść aparaty słuchowe, które wzmacniają dźwięk i niwelują uciążliwy szum uszny.
Umów się na wizytę
32 459 15 (prywatnie) 32 459 10 10 (NFZ)
- ALERGOLOG
- CHIRURG
- CHIRURG NACZYNIOWY
- DIABETOLOG
- DIETETYK
- ENDOKRYNOLOG
- GABINET ZABIEGOWY
- GINEKOLOG
- KARDIOLOG
- LARYNGOLOG
- LEKARZ RODZINNY
- MEDYCYNA PRACY
- NEFROLOG
- NEUROLOG
- OKULISTA
- ORTODONTA
- ORTOPEDA
- PEDIATRA
- POŁOŻNA
- P. CHORÓB METABOLICZNYCH
- P. CHORÓB WEWNĘTRZNYCH
- PRACOWNIA RTG
- PRACOWNIA USG
- PSYCHIATRA
- REUMATOLOG
- UROLOG
- Głuchota starcza (inaczej: starcze upośledzenie słuchu) postępuje bardzo wolno, a początkowe ubytki słuchu zwykle pozostają przez wiele lat niezauważone. Problem związany jest z naturalnymi procesami starzenia – w tym przypadku starzenia się części odbiorczej narządu słuchu.
- Przyjmuje się, że problemy ze słuchem dotykają co czwartej osoby po przekroczeniu 6. dekady życia.
- Leczenie schorzenia ma charakter objawowy. Poprawę w tym zakresie mogą przynieść aparaty słuchowe, które wzmacniają dźwięk i niwelują uciążliwy szum uszny.
Rozwój choroby
…następuje wskutek zmian w narządzie słuchu (jego części nerwowej, odbiorczej) – zmian wynikających z naturalnego procesu starzenia się organizmu.
Proces starzenia dotyka wszystkich komórek ciała, również tzw. neuronów słuchowych. To komórki nerwowe, które odbierają impulsy generowane przez drgania błony bębenkowej i przekazują je do mózgu. Wraz z upływem lat zwiększa się liczba uszkodzeń w neuronach słuchowych. Uszkodzenia te mogą być spowodowane m.in. zaburzeniami mikrokrążenia lub przemiany materii w ich otoczeniu, długotrwałym narażeniem na hałas lub działaniem środków chemicznych (np. niektórych leków, papierosów).
Choć problem dotyka zwykle seniorów, pierwsze objawy upośledzenia słuchu pojawiają się u pacjenta nawet kilkadziesiąt lat wcześniej. Proces ubytku słuchu rozwija się początkowo bardzo wolno, niezauważalnie dla chorego, z czasem jednak przyśpiesza. W 6. dekadzie życia zaczyna być już odczuwalny i coraz bardziej dotkliwy.
Głównym objawem głuchoty starczej
…jest osłabienie słuchu. Chory coraz częściej styka się z sytuacjami, które wcześniej zdarzały się jedynie sporadycznie – np. konieczność zwiększenia głośności telewizora czy telefonu, prośby (czasem wielokrotne) o powtórzenie tego, co powiedział rozmówca itp.
Dodatkowo pojawia się trudność w rozumieniu mowy – nasilająca się zwłaszcza w hałasie (np. na ulicy) lub w czasie rozmowy z większą ilością osób (np. w trakcie przyjęcia). Pacjent relatywnie lepiej słyszy rozmówców przebywających w małym gronie, zwłaszcza jeśli może „wesprzeć” słuch obserwowaniem ust mówiącego.
Pacjenci mają wrażenie, że słyszane słowa są niejako „zamazane”. Szczególny trudno jest im zrozumieć szybko wypowiadane zdania oraz skomplikowane sformułowania, do których nie są przyzwyczajeni – trudno im zatem domyśleć się słowa z kontekstu wypowiedzi lub z ruchu warg.
Innym charakterystycznym objawem bywa dokuczliwy, nasilający się w ciszy szum w uszach.
Zmiany występują zwykle obustronnie.
Początkowo upośledzenie słuchu dotyczy głównie wysokich dźwięków.
W wyniku starzenia się dochodzi czasem do uszkodzenia struktur części ucha nazywanej ślimakiem, co z kolei może skutkować nadwrażliwością na określone dźwięki. Pacjenci odbierają wówczas zwykłe odgłosy jako wyjątkowo głośne i nieprzyjemne.
Przyczyną głuchoty starczej
…są zaburzenia dotykające części ucha odpowiedzialnej za odbieranie fal akustycznych (ślimak lub część nerwowa narządu słuchu).
Szczegółowa etiologia choroby nie jest jednoznacznie określona. Przypuszcza się tutaj m.in. wpływ uwarunkowań genetycznych. Do rozwoju głuchoty starczej przyczynić się może szereg czynników – takich jak:
narażenie na długotrwały i silny hałas (na przykład w związku z wykonywaną pracą lub słuchaniem głośnej muzyki),
zaburzenia metaboliczne, nadwaga, otyłość,
miażdżyca,
nadciśnienie tętnicze,
cukrzyca,
urazy narządu słuchu.
Minimalizacja czynników ryzyka (profilaktyka i leczenie wskazanych wyżej chorób) może spowolnić postęp choroby.
Badanie lekarskie, diagnoza
Specjalistą właściwym do diagnozy zaburzeń słuchu oraz określenia wskazań do dalszego postępowania jest otolaryngolog.
Proste badanie słuchu polega na tym, że lekarz z odległości kilku metrów wypowiada szeptem odpowiednio dobrane słowa, natomiast pacjent proszony jest o ich powtarzanie.
Zdecydowanie dokładniejsze określenie ubytku słuchu umożliwia badanie audiometryczne – tonalne lub słowne. W audiometrii tonalnej oznacza się próg słyszenia – czyli najcichszy dźwięk słyszany przez pacjenta. Do oceny rozumienia mowy używa się audiometrii słownej – w tym przypadku badany jest proszony o powtarzanie słów słyszanych przez słuchawkę.
Rozpoznanie głuchoty starczej stawia się w przypadku typowych jej objawów (obustronny niedosłuch w zakresie wysokich częstotliwości) oraz – co istotne – po wykluczeniu innych możliwych przyczyn niedosłuchu.
Jeżeli istnieją do tego wskazania medyczne, lekarz zleca dodatkowe badania – wykrywające inne przyczyny niedosłuchu.
Leczenie głuchoty starczej
…nie ma charakteru przyczynowego, a jedynie objawowy. Niestety nie istnieją metody, pozwalające na regenerację narządu słuchu.
Choroba ma charakter postępujący, a poprawę jakości słuchu zapewniają odpowiednie aparaty – zbudowanie z odbiornika, wzmacniacza i słuchawki. Niektóre urządzenia pozwalają niwelować nieprzyjemny szum w uszach, jeden z charakterystycznych objawów głuchoty starczej. Obecnie produkuje się coraz mniejsze urządzenia, przez co są one praktycznie niewidoczne.
Skuteczne leczenie przyczynowe wyklucza fakt, iż w tym przypadku patologia dotyczy elementów odbiorczych ucha (ślimaka, nerwu słuchowego), które niestety nie mają zdolności do regeneracji.
Leczenie ogólne głuchoty starczej opiera się na przyjmowaniu preparatów hamujących starzenie się organizmu oraz polepszających krążenie w uchu wewnętrznym.
Leczenie (stosowanie odpowiednich aparatów słuchowych) może skutecznie przeciwdziałać negatywnym skutkom schorzenia – głównie postępującej izolacji społecznej chorego, któremu coraz trudniej jest komunikować się z otoczeniem, również najbliższą rodziną. Konieczność kierowania do rozmówcy wielokrotnych próśb o powtórzenie wypowiedzi (informacji, pytania) jest dla większości chorych krępujące i skłania do unikania kontaktów z ludźmi. Nie pozostaje to bez wpływu na stan psychiczny chorego.
Komunikat: Ochrona danych osobowych
Zabieg "strzelającego palca"
Kaszaki - przyczyny występowania, leczenie
Choroby rogówki oka
Hiperglikemia - nadmiar cukru we krwi
Depresja - choroba duszy i ciała
Grypa - przyczyny, objawy, leczenie
Zaburzenia snu - bezsenność
Haluksy - zapobieganie, leczenie
Stłuszczenie wątroby
Zatorowość płucna
Badanie dna oka
Zabieg stulejki z użyciem staplera
Choroba Gravesa-Basedowa
Światłowstręt
Arytmia serca
Leczenie wad zgryzu
Głuchota starcza
* Powyższy materiał ma charakter informacyjno-edukacyjny i nie może zastąpić konsultacji medycznych. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów chorobowych, a także przed zastosowaniem opisanych powyżej metod i produktów, należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem i/lub zasięgnąć opinii odpowiedniego specjalisty. Każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnej oceny, której powinien dokonać lekarz dysponujący specjalistyczną wiedzą, doświadczeniem i wynikami badań konkretnego pacjenta.