RTG jest badaniem diagnostycznym, którego efektem jest obraz dwuwymiarowy. Badanie polega na naświetlaniu wybranego rejonu ciała wiązką promieni rentgenowskich. Należy do nieinwazyjnych metod badań obrazowych. Pozwala na wykrycie ewentualnych nieprawidłowości w budowie prześwietlanego narządu
Badanie RTG polega na naświetlaniu wybranego rejonu ciała wiązką promieni rentgenowskich. Promienie te wytwarzane są przez urządzenie zwane lampą rentgenowską i przenikają one częściowo przez ciało pacjenta, a następnie padają na tzw. błonę rentgenowską, która jest rodzajem błony fotograficznej czułej na promienie RTG.
Obraz tworzy się, ponieważ różne tkanki w różnym stopniu pochłaniają promienie rentgenowskie (zwane również promieniami X). Dzięki nim prześwietlić można praktycznie każdą część ciała.
Kiedy zleca się badanie RTG?
W dzisiejszych czasach badanie RTG jest jedną z podstawowych technik diagnostycznych w medycynie. W niektórych przypadkach prześwietlenie jest wykonywane jako badanie rutynowe i przesiewowe. Ma to zastosowanie na przykład w badaniu płuc. Jako badanie standardowe wykonuje się zdjęcie rentgenowskie klatki piersiowej będące podstawowym narzędziem do wykrycia takich chorób jak zapalenie płuc, gruźlica i nowotwory płuc, dzięki możliwości uwidaczniania zmian w ich obrębie.
Prześwietlenie jest również pierwszym badaniem, na jakie się kieruje w przypadku problemów z układem ruchu – zarówno po urazach, jak i na tle reumatoidalnym. Szczególną cechą zdjęć rentgenowskich jest bardzo wyraźne odwzorowanie układu kostnego. Dlatego pozwalają one uwidocznić lub wykluczyć wszelkiego rodzaju złamania czy przemieszczenia kości, a także zmiany zwyrodnieniowe.
RTG jest jednym z podstawowych narzędzi pracy chirurgii szczękowo-twarzowej. Stosowane bywa również w diagnostyce jamy brzuszne, stomatologicznej, ortodontycznej.
Do badania RTG nie trzeba się specjalnie przygotowywać, chyba że dotyczy ono jamy brzusznej lub części ciała w jej rejonie – wtedy lekarz może zalecić wcześniej przyjmowanie leku rozpuszczającego pęcherzyki gazu w jelitach. W przeddzień badania RTG należy zachować lekkostrawną dietę. W dniu wykonania RTG jamy brzusznej pacjent musi być na czczo. W przypadku prześwietlenia innych część ciała nie trzeba się specjalnie przygotowywać do badania. Sam przebieg badania RTG polega na odpowiednim ułożeniu prześwietlanej części ciała, może się okazać konieczne nabranie powietrza i wstrzymanie na chwilę oddechu, jak na przykład przy rentgenie płuc. Badanie jest bezbolesne i trwa bardzo krótko.
RTG u dzieci
Badania rentgenowskie kojarzy się z diagnostyką osób dorosłych. Jednak nierzadko wskazane jest badanie RTG u niemowlaka u noworodka. Najczęstszymi wskazaniami do jego wykonania są:
rozpoznanie wad wrodzonych,
urazy okołoporodowe takie jak złamania kości czaszki albo kończyn (głównie ramiennej i udowej),
nieprawidłowości układu oddechowego,
wrodzone wady serca oraz innych narządów, wady takie jak przepuklina oponowo-rdzeniowa.
U większych dzieci RTG będzie potrzebne przy złamaniach czy choćby połknięciu drobnych przedmiotów.
Czy badanie RTG jest bezpieczne?
Promienie X nie są obojętne dla naszego zdrowia, dlatego nie powinno się prześwietlenia wykonywać zbyt często. Zasada jest taka, żeby nie naświetlać się bez niezbędnej konieczności. Przeciwwskazane jest wykonywanie prześwietlenia u kobiet w ciąży ze względu na ryzyko szkodliwego działania promieni X na płód.
Pracownia RTG CM Medhouse przyjazna środowisku. Wykorzystywane do badań urządzenia działają zgodnie z odpowiednimi przepisami (Prawo Atomowe). Ich funkcjonowanie nie ma negatywnego wpływu na zdrowie ludzi i środowisko. Pracownia RTG nie uwalnia również do środowiska substancji promieniotwórczych.
* Powyższy materiał ma charakter informacyjno-edukacyjny i nie może zastąpić konsultacji medycznych. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów chorobowych, a także przed zastosowaniem opisanych powyżej metod i produktów, należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem i/lub zasięgnąć opinii odpowiedniego specjalisty. Każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnej oceny, której powinien dokonać lekarz dysponujący specjalistyczną wiedzą, doświadczeniem i wynikami badań konkretnego pacjenta.
